در این مقاله که یکی دیگر از مقالات دسته بندی اخبار ارزهای دیجیتال می باشد به بررسی مفهوم بیت کوین و نحوه ماینینگ آن خواهیم پرداخت. اگر علاقه مند به موضوع بیت کوین، کاربرد و اینکه چه کسی بیتکوین را اختراع کرد، هستید، مطالعه این مقاله را از دست ندهید.
بیت کوین چیست؟
بیتکوین یک ارز دیجیتال است که بدون نیاز به کنترل مرکزی یا نظارت بانک‌ها و دولت‌ها عمل می‌کند. این سیستم بر پایه فناوری همتا به همتا و رمزنگاری طراحی شده و به طور کاملاً غیرمتمرکز در بستر بلاکچین بیت کوین مدیریت می‌شود.
تمام تراکنش‌های بیتکوین در یک دفتر کل عمومی ثبت می‌شود که نسخه‌هایی از آن در سرورهای سراسر جهان ذخیره شده است. هر فردی می‌تواند با استفاده از یک کامپیوتر اضافی، یکی از این سرورها که به آن نود (Node) گفته می‌شود را راه‌اندازی کند. اطلاعات مربوط به مالکیت بیت‌کوین‌ها از طریق فرآیند رمزنگاری و با همکاری این نودها تأیید می‌شود، به جای اینکه مانند سیستم‌های سنتی به یک مرجع مرکزی مثل بانک وابسته باشد.
هر تراکنش در شبکه بیتکوین به صورت عمومی منتشر می‌شود و بین نودهای مختلف به اشتراک گذاشته می‌شود. سپس، ماینرها تراکنش‌ها را در بازه‌های حدوداً ده دقیقه‌ای در قالب گروه‌هایی به نام بلاک جمع‌آوری می‌کنند و آن‌ها را به طور دائمی به زنجیره بلاکچین اضافه می‌کنند. این بلاکچین در واقع دفتر حساب رسمی بیتکوین است که تمامی تراکنش‌های ثبت‌شده را نگهداری می‌کند.
مانند سکه‌های فیزیکی که در کیف پول نگهداری می‌شوند، بیتکوین و دیگر ارزهای دیجیتال نیز در کیف پول‌های دیجیتال ذخیره می‌شوند. این کیف‌پول‌ها می‌توانند نرم‌افزارهای خاص، ابزارهای آنلاین یا حتی دستگاه‌های سخت‌افزاری باشند که امکان دسترسی و مدیریت بیتکوین را فراهم می‌کنند.
بیتکوین به گونه‌ای طراحی شده که می‌توان آن را تا هفت رقم اعشار تقسیم کرد. به عنوان مثال، یک هزارم بیتکوین میلی (Milli) و یک صد میلیونم بیتکوین ساتوشی (Satoshi) نامیده می‌شود.
در واقع، چیزی به نام بیتکوین فیزیکی یا حتی کیف‌پول واقعی وجود ندارد. تنها توافقی در شبکه وجود دارد که مشخص می‌کند چه کسی مالک چه مقدار بیتکوین است. برای انجام تراکنش و اثبات مالکیت، از یک کلید خصوصی استفاده می‌شود. این کلید یک رشته رمزنگاری است که به کاربر اجازه می‌دهد وجوه دیجیتال خود را مدیریت کند.
جالب است بدانید که اگر فردی کلید خصوصی خود را به خاطر بسپارد، می‌تواند بدون هیچ ابزار دیگری به بیت‌کوین‌های خود دسترسی پیدا کند یا آن‌ها را خرج کند. این ایده به عنوان کیف پول ذهنی (Brain Wallet) شناخته می‌شود.
پیشنهاد مطالعه: بهترین کیف پول بیت کوین
آیا بیتکوین قابل تبدیل به پول نقد است؟
بیتکوین، مانند هر دارایی دیگر، قابل تبدیل به پول نقد است. افراد می‌توانند از طریق صرافی‌های آنلاین ارز دیجیتال این کار را انجام دهند. همچنین، امکان انجام معاملات حضوری یا از طریق پلتفرم‌های ارتباطی وجود دارد، که حتی کسب‌وکارهای کوچک را قادر می‌سازد بیتکوین را بپذیرند. با این حال، بیتکوین به طور داخلی سازوکاری رسمی برای تبدیل به ارزهای دیگر ندارد. این جمله به این معناست که بیتکوین خودش به‌طور مستقیم قابلیتی برای تبدیل به ارزهای دیگر ندارد. به عبارت دیگر، در ساختار یا سیستم بیتکوین، ابزاری داخلی یا خودکار برای مبادله آن با ارزهایی مانند دلار، یورو یا ریال تعبیه نشده است. اگر بخواهید بیتکوین را به پول نقد یا ارزهای دیگر تبدیل کنید، نیازمند استفاده از خدمات صرافی‌های ارز دیجیتال، پلتفرم‌های معاملاتی، یا توافقات مستقیم با افراد دیگر هستید. این تبدیل به کمک واسطه‌ها انجام می‌شود و بخشی از پروتکل یا طراحی خود بیتکوین نیست.
جالب است بدانید که هیچ پشتوانه ذاتی و ارزشمندی مانند طلا یا کالا، شبکه بیتکوین را پشتیبانی نمی‌کند. البته این موضوع مختص بیتکوین نیست؛ بسیاری از ارزهای ملی پایدار جهان، مانند دلار آمریکا و پوند بریتانیا، پس از کنار گذاشتن استاندارد طلا، به طور مشابه از چنین پشتوانه‌ای برخوردار نیستند.
هدف بیتکوین چیست؟
هدف بیتکوین ایجاد یک سیستم مالی جدید است که مستقل از نهادهای متمرکز مانند بانک‌ها و دولت‌ها عمل کند. این سیستم به افراد امکان می‌دهد که بدون نیاز به واسطه‌ها، پول را به صورت دیجیتال مبادله کنند. بیتکوین به گونه‌ای طراحی شده که شفاف، امن و غیرقابل تغییر باشد، در حالی که به افراد آزادی کامل در مدیریت دارایی‌هایشان می‌دهد.
بیتکوین به دنبال حل مشکلات اصلی سیستم مالی سنتی است. یکی از این مشکلات، وابستگی به اعتماد است. در سیستم های سنتی، شما باید به بانک‌ها یا نهادهای مالی اعتماد کنید که پولتان را به درستی مدیریت کنند، اما بیتکوین این نیاز به اعتماد را حذف کرده و همه چیز را روی یک دفتر کل عمومی با استفاده از ریاضیات و رمزنگاری تضمین می‌کند. مشکل دیگر، هزینه‌ها و زمان بالا در انتقال پول، به‌ویژه بین‌المللی است. در سیستم سنتی، این فرآیند ممکن است گران و زمان‌بر باشد، اما بیتکوین این انتقالات را ساده، سریع و کم‌هزینه می‌کند. علاوه بر این، بیتکوین دسترسی بدون محدودیت را برای افرادی که به خدمات بانکی دسترسی ندارند فراهم می‌کند؛ هر کسی که به اینترنت دسترسی داشته باشد، می‌تواند بدون نیاز به اجازه از نهادی، دارایی دیجیتال خود را مدیریت کند. در نهایت، بیتکوین کنترل فردی را به افراد می‌دهد. در حالی که بانک‌ها در سیستم سنتی می‌توانند حساب‌ها را مسدود کنند یا محدودیت‌هایی اعمال کنند، در بیتکوین تنها صاحب دارایی به آن دسترسی دارد و هیچ نهاد یا شخصی نمی‌تواند آن را کنترل یا مسدود کند.
آیا بیتکوین امن است؟
رمزنگاری پشت بیتکوین بر اساس الگوریتم SHA-256 طراحی‌شده توسط آژانس امنیت ملی ایالات متحده (NSA) است. شکستن این برای همه مقاصد و اهداف غیرممکن است، زیرا تعداد کلیدهای خصوصی ممکن که باید آزمایش شوند (2^256) بیشتر از تعداد اتم‌های موجود در جهان است (که تخمین زده می‌شود بین 10^78 تا 10^82 باشد). موارد متعددی از هک صرافی‌های بیتکوین و سرقت وجوه وجود داشته است، اما این خدمات به طور معمول ارز دیجیتال را به نمایندگی از مشتریان ذخیره می‌کردند. آنچه در این موارد هک شد وب‌سایت بود، نه شبکه بیتکوین.
در تئوری، اگر یک مهاجم بتواند کنترل بیش از نیمی از تمام نودهای بیتکوین موجود را به دست بگیرد، می‌تواند به توافقی دست یابد که مالک تمام بیت‌کوین‌ها است و این اطلاعات را در بلاکچین ثبت کند. اما با افزایش تعداد نودها، این امر کمتر عملی می‌شود.
یک مشکل واقع‌بینانه این است که بیتکوین بدون هیچ مرجع مرکزی عمل می‌کند. به همین دلیل، هر کسی که در انجام یک تراکنش در کیف پول خود اشتباهی مرتکب شود، هیچ راهی برای جبران ندارد. اگر به طور تصادفی بیت‌کوین‌ها را به شخص اشتباهی ارسال کنید یا رمز عبور خود را گم کنید، کسی وجود ندارد که بتوانید به او مراجعه کنید.
البته، ورود کامپیوترهای کوانتومی عملی می‌تواند همه چیز را به خطر بیندازد. بسیاری از رمزنگاری‌ها به محاسبات ریاضیاتی متکی هستند که برای کامپیوترهای فعلی بسیار دشوار هستند، اما کامپیوترهای کوانتومی به طور متفاوتی عمل می‌کنند و ممکن است بتوانند این محاسبات را در کسری از ثانیه انجام دهند.
ماینینگ یا استخراج بیتکوین چیست؟
ماینینگ فرآیندی است که شبکه بیتکوین را فعال و امن نگه می‌دارد و در عین حال راهی برای تولید سکه‌های جدید است. وقتی یک تراکنش انجام می‌شود، اطلاعات آن به صورت عمومی در شبکه پخش می‌شود. ماینرها این تراکنش‌ها را جمع‌آوری کرده و در گروه‌هایی به نام بلاک قرار می‌دهند. برای ثبت این بلاک‌ها در بلاکچین، ماینرها باید یک مسئله پیچیده ریاضی را حل کنند. این مسئله بسیار دشوار است، اما پاسخ آن به‌راحتی قابل تأیید است.
اولین ماینری که این مسئله را حل کند، بلاک را به شبکه اعلام می‌کند. پس از تأیید صحت آن توسط سایر ماینرها، بلاک به بلاکچین اضافه می‌شود و ماینر برنده، پاداشی به شکل بیت‌کوین‌های جدید دریافت می‌کند.
بیتکوین به‌گونه‌ای طراحی شده که حداکثر تعداد آن به 21 میلیون واحد محدود باشد. این محدودیت تضمین می‌کند که هیچ‌گاه بیش از این مقدار بیتکوین در گردش نخواهد بود. انتظار می‌رود که همه بیت‌کوین‌ها تا سال 2140 استخراج شوند. همچنین، تقریباً هر چهار سال، فرآیند ماینینگ سخت‌تر می‌شود، به این صورت که مقدار بیت‌کوینی که به‌عنوان پاداش داده می‌شود، کاهش می‌یابد. این مکانیزم باعث می‌شود استخراج بیتکوین در طول زمان دشوارتر و عرضه آن کنترل‌شده باشد.
چه کسی بیتکوین را اختراع کرد؟
در سال 2008، یک دامنه به نام Bitcoin.org خریداری شد و مقاله‌ای علمی تحت عنوان Bitcoin: A Peer-to-Peer Electronic Cash System (بیتکوین: یک سیستم نقدی الکترونیکی همتا به همتا) آپلود شد.
این مقاله تئوری و طراحی یک سیستم برای ارز دیجیتالی را مطرح کرد که از کنترل هر سازمان یا دولتی آزاد باشد.
نویسنده که با نام ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto) شناخته می‌شد، نوشت:
«مشکل اصلی ارزهای سنتی، اعتمادی است که برای کار کردن آن‌ها لازم است. باید به بانک مرکزی اعتماد کرد که ارزش ارز را کاهش ندهد، اما تاریخ ارزهای فیات پر از نقض این اعتماد است.»
سال بعد، نرم‌افزاری که در این مقاله توضیح داده شده بود، تکمیل و در تاریخ 9 ژانویه 2009 منتشر شد، که با آن شبکه بیتکوین راه‌اندازی شد.
ناکاموتو تا سال 2010 به کار روی این پروژه با توسعه‌دهندگان مختلف ادامه داد، اما در آن سال از پروژه کنار رفت و آن را به حال خود رها کرد. هویت واقعی ناکاموتو هرگز فاش نشده است و او سال‌هاست هیچ بیانیه عمومی ارائه نکرده است.
اکنون این نرم‌افزار متن‌باز (Open Source) است، به این معنا که هرکسی می‌تواند کد را به‌صورت رایگان مشاهده، استفاده یا در توسعه آن مشارکت کند. بسیاری از شرکت‌ها و سازمان‌ها، از جمله MIT، روی بهبود این نرم‌افزار کار می‌کنند.
پیشنهاد مطالعه: بلاکچین چیست؟
ویژگی های بیت کوین
بیتکوین از نظر کاربردی شباهت زیادی به پولی دارد که هر روز از آن استفاده می‌کنیم. این ارز دیجیتال ابزاری برای انتقال ارزش و واسطه‌ای برای مبادله کالاها و خدمات است. اما آنچه بیتکوین را از پول‌های رایج (که به آن‌ها ارز فیات گفته می‌شود) متمایز می‌کند، ماهیت خاص و ویژگی‌های منحصر به فرد آن است. برای درک بهتر بیتکوین و تفاوت‌هایش با ارزهای سنتی، بیایید نگاهی به ویژگی‌های اصلی آن بیندازیم.
غیرمتمرکز بودن
یکی از ویژگی‌های کلیدی بیتکوین، غیرمتمرکز بودن آن است. این اصطلاح به معنای توزیع گسترده چیزی است که تحت کنترل یک نهاد یا سازمان خاص نیست. برخلاف ارزهای فیات که توسط بانک‌های مرکزی یا دولت‌ها صادر و کنترل می‌شوند، زیرساخت و فناوری بیتکوین به هیچ نهاد متمرکزی وابسته نیست. شبکه بیتکوین کاملاً عمومی است و هر فردی در هر نقطه‌ای از جهان می‌تواند تنها با یک کامپیوتر و اتصال به اینترنت به آن دسترسی داشته باشد و نسخه‌ای از شبکه را در اختیار داشته باشد.
علاوه بر این، مدیریت شبکه بیتکوین نیز به صورت غیرمتمرکز انجام می‌شود و کنترل آن در دست تمامی مشارکت‌کنندگان شبکه است. کد بیتکوین منبع‌باز (Open-Source) است، به این معنا که هر کسی می‌تواند کد آن را مشاهده و بررسی کند. هر تغییری که برای بهبود یا مدیریت شبکه مورد نیاز باشد، باید با رأی‌گیری میان مشارکت‌کنندگان تصویب و اعمال شود. این ویژگی‌های غیرمتمرکز بودن و شفافیت، بیتکوین را از ارزهای رایج متمایز می‌کند و به آن استقلال و امنیت بیشتری می‌بخشد.
عرضه محدود
یکی از ویژگی‌های برجسته بیتکوین، محدودیت عرضه آن است. بیتکوین به‌گونه‌ای طراحی شده که در نهایت تنها ۲۱ میلیون واحد از آن تولید خواهد شد. پس از رسیدن به این عدد، دیگر هیچ بیتکوین جدیدی به شبکه اضافه نمیشود. این محدودیت ریشه در نگرانی ساتوشی ناکاموتو، خالق بیتکوین، درباره چاپ بی‌رویه پول توسط دولت‌ها دارد. در سیستم‌های مالی سنتی، بانک‌های مرکزی می‌توانند هر زمان که دولت‌ها بخواهند، بدون محدودیت پول جدید چاپ کنند. این کار باعث کاهش ارزش پول و افزایش تورم می‌شود. اما بیتکوین با این سیستم متفاوت است؛ هیچ‌کس نمی‌تواند آن را به تعداد دلخواه تولید کند. این ویژگی باعث می‌شود بیتکوین شبیه به طلا باشد، که عرضه آن محدود است و همین موضوع به حفظ ارزش آن در طول زمان کمک می‌کند.
پیشنهاد مطالعه: دریافت آخرین اخبار بلاکچین
جعل‌نشدنی
پایگاه داده بیتکوین، که به آن بلاکچین گفته می‌شود، مانند یک دفترکل حسابداری دیجیتال است که نسخه‌ای از آن در اختیار تمامی مشارکت‌کنندگان شبکه قرار دارد. به همین دلیل، به این فناوری دفترکل توزیع‌شده (DLT) نیز گفته می‌شود. تصور کنید صدها هزار یا حتی میلیون‌ها نفر، هرکدام یک نسخه از این دفترکل را در اختیار داشته باشند و با ثبت هر تراکنش جدید، نسخه‌های خود را به‌روزرسانی کنند.
این سیستم باعث می‌شود که هیچ‌کس نتواند به‌تنهایی تغییری در داده‌ها ایجاد کند. اگر کسی بخواهد تراکنشی را جعل کند یا تغییری در بلاکچین اعمال کند، باید این تغییر را به‌طور هم‌زمان در تمامی نسخه‌های دیگر نیز اعمال کند. چنین کاری نه تنها به منابع عظیم محاسباتی نیاز دارد، بلکه تقریباً غیرممکن است. به لطف این فناوری، بیتکوین توانسته امنیت بالایی ارائه دهد و هرگونه جعل یا تغییر خودسرانه را از بین ببرد. این ویژگی یکی از مهم‌ترین عواملی است که اعتماد به بیتکوین را در سراسر جهان تقویت کرده است.
حمل و جابه‌جایی آسان
بیتکوین روی شبکه بلاکچین ذخیره می‌شود و دسترسی به آن از طریق عبارتی رمزنگاری‌شده به نام کلید خصوصی امکان‌پذیر است. این کلید، نقش رمز حساب بانکی شما را دارد. شما می‌توانید کلید خصوصی خود را در کیف پول نرم‌افزاری روی موبایل یا لپ‌تاپ، در کیف پول سخت‌افزاری مشابه فلش مموری ذخیره کنید، یا حتی آن را روی یک تکه کاغذ بنویسید و همراه خود داشته باشید. جالب‌تر اینکه می‌توانید کلید خصوصی را به خاطر بسپارید و هیچ ابزار دیگری نیاز نداشته باشید.
با این ویژگی، شما می‌توانید بیت‌کوین‌های خود را به هر نقطه‌ای از دنیا همراه داشته باشید و برای استفاده از آن به هیچ بانکی، ارسال پیامک، احراز هویت یا سیستم‌های انتقال سنتی مثل سوئیفت (SWIFT) نیازی ندارید. تنها چیزی که لازم دارید اتصال به اینترنت است. این قابلیت به شما اجازه می‌دهد از چند دلار تا میلیاردها دلار بیتکوین را بدون دردسر و با کارمزدی بسیار اندک جابه‌جا کنید یا به هر کسی در هر جای جهان انتقال دهید. بیتکوین، ساده‌ترین و سریع‌ترین راه برای حمل و مدیریت دارایی‌های دیجیتال است، بدون محدودیت‌های معمول سیستم‌های مالی سنتی.
تراکنش‌های نیمه‌ناشناس
در بیتکوین، عناصر اصلی هر تراکنش شامل فرستنده، گیرنده و مقدار بیتکوین انتقال‌یافته است. در این سیستم، تنها چیزی که از فرستنده و گیرنده ثبت می‌شود، آدرس کیف پول آن‌ها است و هیچ اطلاعاتی که هویت واقعی این افراد را نشان دهد، در دفترکل عمومی ثبت نمیشود. به همین دلیل، تراکنش‌های بیتکوین نه کاملاً ناشناس و نه کاملاً شناسایی‌شدنی هستند. هر بیت‌کوینی که منتقل می‌شود، می‌توان آن را تا اولین تراکنش‌اش ردیابی کرد، اما این ردیابی مشخص نمی‌کند که دقیقاً چه کسی در این انتقال‌ها نقش داشته است. ازاین‌رو، تراکنش‌های بیتکوین به‌عنوان نیمه‌ناشناس شناخته می‌شوند.
تراکنش‌های برگشت‌ناپذیر
در شبکه بیتکوین، هیچ فرد یا نهادی کنترل سیستم را در دست ندارد؛ بلکه شبکه‌ای از کامپیوترها در سراسر جهان مدیریت تراکنش‌ها را برعهده دارند. به همین دلیل، وقتی یک تراکنش در شبکه ثبت شد، دیگر قابل لغو یا بازگشت نیست. اگر بیت‌کوینی به آدرس اشتباهی ارسال شود، هیچ راهی برای بازگرداندن آن وجود ندارد، مگر اینکه گیرنده تصمیم بگیرد خودش در تراکنشی جدید آن را بازگرداند. این ویژگی امنیت و شفافیت بالایی به بیتکوین می‌بخشد، اما هم‌زمان، دقت بیشتری از کاربران هنگام انجام تراکنش‌ها می‌طلبد.
تفاوت بلاکچین بیتکوین و ارز دیجیتال بیتکوین
بلاکچین بیتکوین و ارز دیجیتال بیتکوین دو مفهوم مرتبط اما متفاوت هستند. بلاکچین بیتکوین یک فناوری زیرساختی است که به‌عنوان یک دفترکل دیجیتال و غیرمتمرکز عمل می‌کند. این فناوری تمامی تراکنش‌های بیتکوین را ثبت می‌کند و با استفاده از رمزنگاری و سیستم‌های غیرمتمرکز، امنیت شبکه را تضمین می‌کند. در مقابل، ارز دیجیتال بیتکوین ابزاری است که روی این بلاکچین کار می‌کند و به افراد امکان می‌دهد ارزش را منتقل کرده یا ذخیره کنند.
برای مثال، تصور کنید که بلاکچین بیتکوین شبیه به سیستم بانکی دیجیتال باشد که وظیفه ثبت و مدیریت تراکنش‌ها را بر عهده دارد. اما ارز دیجیتال بیتکوین مثل پول دیجیتال شماست که در این سیستم استفاده می‌کنید. شما می‌توانید از بیتکوین برای خرید کالا، خدمات یا سرمایه‌گذاری استفاده کنید، در حالی که بلاکچین تمام این تراکنش‌ها را به‌صورت شفاف و ایمن ثبت می‌کند.
به زبان ساده، بلاکچین مانند جاده‌ای است که خودروهای بیتکوین روی آن حرکت می‌کنند. جاده (بلاکچین) زیرساختی است که امکان عملکرد خودروها (بیتکوین) را فراهم می‌کند. بدون بلاکچین، ارز دیجیتال بیتکوین نمی‌تواند وجود داشته باشد، اما بلاکچین خودش یک سیستم مستقل و گسترده‌تر است که می‌تواند کاربردهای دیگری نیز داشته باشد.
بیتکوین در کجا ذخیره می‌شود؟
ممکن است شنیده باشید که بیتکوین در کیف پول شما ذخیره می‌شود. اما این دقیقاً درست نیست. بیت‌کوین‌ها به‌خودی‌خود در هیچ مکانی ذخیره نمی‌شوند. آنچه در شبکه ثبت می‌شود، تراکنش‌ها هستند که روی بلاکچین ضبط می‌شوند. موجودی شما نیز از حاصل‌جمع خروجی‌های خرج‌نشده تراکنش‌ها، که به آن UTXO (Unspent Transaction Output) گفته می‌شود، به‌دست می‌آید.
برای درک بهتر، بیایید با مثالی این موضوع را توضیح دهیم:
فرض کنید شما یک آدرس بیتکوین دارید و احسان ۵۰ بیتکوین به آدرس شما منتقل می‌کند. در این لحظه، شما ۵۰ بیتکوین خرج‌نشده (UTXO) دارید. حالا، شما ۱۰ بیتکوین به آدرس پویا منتقل می‌کنید و مهسا نیز ۵ بیتکوین به آدرس شما ارسال می‌کند.
پس از انتقال ۱۰ بیتکوین به پویا، ۴۰ بیتکوین خرج‌نشده از تراکنش احسان برای شما باقی می‌ماند.
از طرفی، تراکنش مهسا یک خروجی ۵ بیت‌کوینی جدید برای شما ایجاد می‌کند.
در نهایت، موجودی شما برابر است با مجموع خروجی‌های خرج‌نشده، یعنی ۴۰ بیتکوین + ۵ بیتکوین = ۴۵ بیتکوین.
بنابراین، بیتکوین به‌صورت مستقیم در کیف پول ذخیره نمیشود، بلکه کیف پول نقش مدیریت این خروجی‌های خرج‌نشده و دسترسی به آن‌ها را از طریق کلید خصوصی شما ایفا می‌کند.
بیتکوین از کجا می‌آید؟
چرخه زندگی بیتکوین از فرآیندی به نام استخراج (ماینینگ) آغاز می‌شود. ماینرها یا استخراج‌کنندگان افرادی هستند که وظیفه تأمین امنیت شبکه بیتکوین و ثبت تراکنش‌ها را بر عهده دارند. تراکنش‌های انجام‌شده در قالب‌هایی به نام بلاک گردآوری و در بلاکچین، یعنی پایگاه داده بیتکوین، ثبت می‌شوند. هر بار که یک ماینر موفق شود یک بلاک را استخراج کند، مقداری بیتکوین جدید تولید می‌شود و به عنوان پاداش استخراج به ماینر تعلق می‌گیرد. این لحظه دقیقاً همان جایی است که بیت‌کوین‌های جدید به دنیا می‌آیند.
تولد بیتکوین با پاداش استخراج
پاداش استخراج بلاک در ابتدای راه‌اندازی بیتکوین ۵۰ بیتکوین بود. اما بر اساس قوانینی که در بیتکوین تعریف شده، این مقدار هر چهار سال یک‌بار نصف می‌شود؛ فرآیندی که به آن هاوینگ بیت کوین (Halving) می‌گویند. در حال حاضر، پس از وقوع سه رویداد هاوینگ، پاداش هر بلاک به ۶٫۲۵ بیتکوین کاهش یافته است. علاوه بر این، تقریباً هر ۱۰ دقیقه یک بلاک جدید استخراج می‌شود. قوانین بیتکوین به‌گونه‌ای طراحی شده که مدت‌زمان استخراج بلاک‌ها همواره در همین حدود باقی بماند.
سقف عرضه بیتکوین چیست؟
شاید برایتان این سؤال پیش آمده باشد که چگونه عرضه بیتکوین محدود شده است. اگر با دید ریاضی به مدل انتشار بیتکوین و رویدادهای هاوینگ نگاه کنید، متوجه می‌شوید که پس از چندین سال، پاداش استخراج به تدریج به صفر خواهد رسید. محاسبات نشان می‌دهد که این اتفاق در حدود سال ۲۱۴۰ رخ خواهد داد. در آن زمان، هیچ بیتکوین جدیدی تولید نمیشود و حداکثر تعداد بیت‌کوین‌های موجود در شبکه به ۲۱ میلیون واحد خواهد رسید. این ویژگی، بیتکوین را به یک دارایی کمیاب و ارزشمند تبدیل کرده است.
مشکلات بیتکوین چیست؟
بیتکوین با انتقادات متعددی روبه‌رو بوده است، از جمله اینکه سیستم ماینینگ آن انرژی بسیار زیادی مصرف می‌کند.
دانشگاه کمبریج یک ماشین‌حساب آنلاین دارد که میزان مصرف انرژی بیتکوین را دنبال می‌کند. در ابتدای سال 2021، تخمین زده شد که شبکه بیتکوین سالانه بیش از 100 تراوات ساعت انرژی مصرف می‌کند.
این ارز دیجیتال همچنین با فعالیت‌های مجرمانه مرتبط شده است، زیرا منتقدان معتقدند که بیتکوین یک روش ایده‌آل برای انجام معاملات در بازار سیاه است.
در واقعیت، پول نقد برای قرن‌ها این نقش را ایفا کرده است، و دفتر کل عمومی بیتکوین ممکن است در حقیقت ابزاری برای اجرای قانون باشد.
نویسنده : مصطفی جلیلی
نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید
آدرس ای میل شما نمایش داده نمیشود.
جدیدترین اخبار ارزدیجیتال
